Roam like Home

Het is aftellen…. Al weten we nu door de staking op Schiphol niet meer precies wat er af te tellen is. We gaan er dus maar vanuit dat we om kunnen boeken en bv zondag of maandag vertrekken ipv dinsdag. Al ruim een jaar ben ik bezig met de voorbereidingen en zo zie je maar hoe dingen last minute anders kunnen lopen.

Zo ging ik bv in Januari naar de vakantie beurs en kocht daar een mifi router bij Pieter van WifiBoxx. Helemaal in mijn nopjes dat ik dat al geregeld had en we dus onbezorgd konden Whatsapp bellen en reisblog en social Media beschikbaar zouden zijn. Zonder hoge rekeningen achteraf zoals op ons vorige Amerika avontuur in Miami en de Caribische cruise. Onze beide telefoons en de tablet zouden via onze eigen hotspot moeiteloos moeten kunnen werken. Alsof we gewoon thuis op onze eigen Wifi zitten 😊Roam like Home. Het instellen van de mifi router en het activeren van het data kaartje kwam op mijn to-do lijstje te staan vlak voor vertrek. Deze week dus 😊. Op mijn vrije maandag ging ik er eens goed voor zitten en nam uitgebreid de tijd alles door te lezen en stap voor stap uit te voeren wat er in de bijgeleverde instructies stond. Ik ben nou niet bepaald een digi-beet, maar het lukte me dus niet de router aan het werk te krijgen. Ik nam dus via mail contact op voor hulp en advies met Pieter van WifiBoxx. Blij dat ik dit klusje niet uit had gesteld tot daags voor vertrek. En maar goed ook……..  #grijnzzz Want wat bleek……. Het type router, de TP-Link bleek niet geschikt voor USA ivm frequentieverschillen. En dat was ten tijde van mijn aankoop dus nog niet bekend. Dus stel je voor dat instellen geen probleem was geweest…. Dan waren we in de USA dus uitgekomen op een niet werkende hotspot.  Nou…. Het mag blijkbaar zo zijn dat ook hierin alles op zijn pootjes terecht komt hoor!!! Want jeetje mina, wat een staaltje TOPservice wordt er verleend door Pieter van WifiBoxx zeg!!!! BIJZONDER!!!!! Niets is teveel om ons probleem op te lossen. Na mailcontact was er ook telefonisch contact. En niet alleen kan de TP-Link gewoon terug, ook krijg ik nog voor vertrek een andere router toegestuurd, EN wordt ik geholpen bij het instellen van die nieuwe router. En dat alles kosteloos!! En dan is het niet alleen opgelost voor onze Amerika avontuur DIT jaar, maar voor alle vakantie avonturen die nog mogen komen in de aankomende jaren. Omdat we gewoon datakaartje bij kunnen bestellen wanneer dat maar nodig is, zelf via online opwaarderen tegen een wel heeeel mooi tarief.

Ik zou dus zeggen “Kijk eens rond op zijn website en webshop”!! https://wifiboxx.com/

En opnieuw…….Stappen zetten……

En opnieuw…….Stappen zetten……

Het is wat met die voeten van mij zeg!
In het begin van dit jaar kon ik echt heel slecht uit de voeten. Zelfs een kilometer was niet altijd haalbaar. Met ons Amerika avontuur in het vooruitzicht wilde ik daar heel graag verandering in brengen. En dus begon mijn verhaal van het “stappen zetten”.

Ik zocht een nieuwe podologe, deed mijn verhaal en vroeg of ze een steunzool kon maken waarin al mijn klachten mbt voeten en lopen meegenomen werden. De hielspoor, de korte achillespees, de reumaklachten en natuurlijk de doorgezakte voeten die ondersteuning nodig hebben. De jonge dame in kwestie leverde echt super goed werk. MAATWERK!!! Ik kocht een paar nieuwe schoenen en idd… ik liep er zo op weg. 😉 Nee hoor, dat is niet helemaal waar, ik moest er echt wel een paar weken aan wennen maar dat ging boven verwachting dus.

Vol vertrouwen in de toekomst zette ik nog meer stappen. Ik wilde immers niet gewoon alleen lopen …… maar ook korte hikes kunnen doen!!!! De zoektocht naar de juiste wandelschoen begon  en uiteindelijk bleek een paar Wolky’s de juiste stevige stapper voor me. Ik bouwde de wandelafstanden op tot zelfs ruim 8 kilometer!!!!! Wie had dat OOIT gedacht!!! En dus voegde ik de korte hikes van 2 en 3 miles toe aan ons roadbook en zette ze in de routeplanner.

Maar toen werd het zomer…. En het werd warmer. En warmer… en het bleef warm en soms zelfs echt HEET. Weken aan een stuk. En mijn lijf en vooral ook mijn voeten reageerden daar op. Mijn benen en voeten werden dikker. Ze zwollen letterlijk op door het vasthouden van vocht. Ondanks de steunkousen en medicijnen dus. En al snel bleek dat lopen me toch wel erg zwaar viel. Mijn voeten zwollen soms zo enorm op dat ik mijn schoenen niet eens aan kon of ze na een paar uur uit moest doen zoooooo strak zaten ze!!! Ik moest gedwongen een paar stappen terug doen ☹ En merkte dus ook hoe snel je iets weer kwijt bent wat je opgebouwd hebt met maanden doorzetten en niet opgeven. Afgelopen week moest ik dus helaas vaststellen dat de 8 kilometer weer verleden tijd was en de realiteit amper 2 km nog.

Maar ik was niet van plan om bij de pakken neer te gaan zitten. Nee nee!! Dus bleef ik zoeken en proberen hoe ik op de been kon blijven. Ik kocht een paar hele lichte sportieve schoenen in de opruiming. Ja ze passen en ja ik kan er op lopen…. Als het niet te warm is dus. En dus zocht ik verder…. Want immers, de weersvoorspellingen in USA zijn toch echt rond de 35 graden in de eerste helft van onze vakantie. Daarna zakt het onder de 30 waarschijnlijk 😊. En gisteren kreeg ik toch zomaar een geweldige ingeving!!!!! Ik moest niet zoeken naar schoenen die passen……. Maar die te groot zijn!!!! Hahahaha, ja dat klinkt heel erg onverstandig misschien he!!! Dus ik ging alle uitverkoop winkels nog eens langs maar keek nu bij een maatje meer! En dat klinkt heeel eenvoudig, maar dat is het zekerrrr niet!! Want vind maar eens een dames schoen in 44 waar ook een eigen steunzool in kan. Maarrrrr ik heb ze gevonden hoor!!! Het is een schoen die speciaal gemaakt wordt voor mensen met diabetes, zonder naden aan de binnenkant die duwen, knellen of schuren.  Een gedeelte van het leer is enigszins elastisch en rekbaar. Ik heb deze schoen al eens eerder gehad in mijn eigen maat dus en kon me herinneren dat ik die moeiteloos ingelopen heb toen. Nu dus in een maatje meer samen met een hielstopper (tegen het slippen) waardoor de schoen dus 43, 5 is geworden. En ik denk dat dit DE oplossing is als mijn voeten niet meewerken en ik wel stappen wil zetten #grijnzzz

OjeOjeOje… :-S …. Staking?!

En toen verscheen vanmorgen dus DIT bericht in het nieuws……

Dat is even enorm schrikken natuurlijk!!!! Een staking op Schiphol van 24 uur precies op onze vertrekdag. Wat dat betekend??? Nou uhhhh dat schiphol dan plat zou liggen en er echt geen vliegtuig zal kunnen vertrekken, ook niet die van ons!!

Meteen gaan alle radartjes op volle toeren.

Wat zou dat betekenen voor onze reis?

Wat zijn mogelijke scenario’s?

En voor ieder die me een klein beetje kent, ik laat me niet 123 GEK maken hoor.
Want ik puzzel het wel weer uit. Als we een dag later komen, of zelfs 2  door vertragingen dan kan ik makkelijk schuiven met een en ander. En nadat ik de reis en annulerings verzekering gebeld heb ben ik helemaal gerust gesteld. Want zelfs bij een gehele staking en onze vlucht zou vervallen zijn er oplossingen genoeg om om te boeken naar een dag of dus idd zelfs 2 dagen later. Zal GEK gaan als dit niet gewoon GOED komt. En ja…. het zal wel ergens goed voor zijn, zoals altijd he…

Dus behalve duimen ben ik ook aan het printen geslagen. Immers, alle boekingen willen we toch graag op papier bij ons hebben straks. En ook de tablet is er helemaal klaar voor. met alle updates en opgeschoonde schijfjes. Vanavond nog even de belangrijkste app’s terugzetten; reislogger, national parks, wereldklok en natuurlijk onze myrouteAPP.

Ik ga gewoon door met aftellen #grijnzzz.  Nog 12 nachtjes slapen

Puntjes op de I gezet

Dit weekend heb ik de laatste puntjes op de I gezet. Nu is het aftellen en langzaam onze koffers gaan vullen dus. Er staat er al een open klaar op de poef 😉

Alle routes zijn aangepast en verwerkt in ons digitale roadbook wat op de tablet met ons mee gaat. Bom vol informatie, tips, weetjes en routes, Een scala aan keuze opties wat we willen en kunnen gaan doen dus. Bijna 4000 kilometer om te gaan rijden door 5 staten van South-West USA in ruim 3 weken tijd.

Voor wie het leuk vind het in te kijken……

Klik dan op deze link voor de PDF

I LOVE last minute changes in our travel plans <3

I LOVE last minute changes in our travel plans <3

Gisteren zat ik nog bij het reisbureau om een aantal overnachtingen te annuleren door diverse omstandigheden……. Dat was ff puzzelen opnieuw maarrrrrr NO Problem at all!!!
Al heel snel had ik een passende locatie gevonden die aansloot op onze wensen en plannen om een aantal dingen te zien en te doen. Maar die ook aansloot op het hebben van eigen kook en eet mogelijkheden ivm mijn allergieën en intoleranties. En ja dan is zelfs een BBQ buiten en een koelkastje binnen al ruim voldoende 😊

En wat denk je….. viel mijn oog vandaag ineens op het plaatsje Ouray in the Rocky Mountains. Opnieuw…..  bleek al snel toen ik het opzocht. Opnieuw ja, want toen ik het zag wist ik ook weer dat ik hier al eerder naar gekeken had maar dat het te ver uit onze route lag zoals die toen dus was……..

Dus rijden we op 16 September van Dove Creek via de kortste weg naar Ouray. Daar bewonderen we natuur en watervallen en genieten via een enkele korte hike van een stukje Rocky Mountains- klein Zwitserland in Colorado USA. En de volgende dag kunnen we dan via de Million dollar weg ( de naam zegt genoeg) en Durango( oud western stadje) , langs Aztec Ruins en  Shiprock New Mexico ( heilige rots Navajo’s) naar Canyon de Chelly ( Ook Navajo historie) voor het volgende stuk uit ons USA avontuur.

Het vraagt nog even wat aanpassingen in ons roadbook natuurlijk en wat route werk voor de tomtom. Maar ach….. het houd me nog ff van straat he #grijnzzz

Aftellen, nog 20 dagen voor vertrek

Aftellen, nog 20 dagen voor vertrek

Je zou toch denken dat dan alles gezocht en gevonden is wat je maar kan bedenken he!!
Een roadboek van zo’n 100 pagina’s met niet alleen de reisinfo, hotels, afstanden, temperaturen etc etc…. Maar ook heel veel aan aanvullende informatie bij al onze keuze opties vol van mooie, avontuurlijke, bijzondere dingen. Digitaal gaat deze natuurlijk mee op de tablet. En al een aantal keren dacht ik dat het wel klaar was nu en ik nog even naar de opmaak kon gaan kijken voor de puntjes op de I. Ja, je zou het toch echt denken he…….

Nou….. mooi NIET dus #grijnzzz

Ik lees niet alleen dagelijks in mijn Moers taal mee op de faceboekgroep Amerika voor iedereen! USA4All maar ook in het Engels lees ik mee op de facebook The American Southwest group. En je begrijpt het al he….. daar doe ik met name de ideetjes en inspiratie op voor de OFF the beaten path dingen. Zo kwam daar gisteren avond een bijzondere route voorbij The Moki Dugway. En zeg nou zelf!!!…. daar spat het avontuur toch zeker af???!!!!. Ja, OK.. het wordt een van de keuze opties die mooi aansluit bij Natural bridges en Bears Ears (Het National park wat recent door de president enorm ingekrompen is… ☹) .Maar voor het zelfde geld kiezen we voor een dagje Needles in Canyonlands.
Ik heb wel een voorkeur voor deze combi nu moet ik je eerlijk zeggen hoor!! Dus ik ga nog ff op onderzoek wat er verder nog te vinden is op dit off the beaten path. Net voor deze avonturen weg ligt blijkbaar een bijzonder hoog punt met uitkijk Muley Point Overlook. En OOOOoooo kijk nou!!!! Een parkeerplaats op ons pad, the Vally of the Gods overlook.  Dagje om de voeten te sparen dus 😊 Dat kan niet anders dan een prachtige autoroute zijn met in de ochtend een aantal korte hikes van een mile in Natural bridges en de rest van de dag genieten in een auto met airco #grijnzzz

moki dugway

The Moki Dugway is a gravel road, part of Highway 26, about 24 miles south of Natural Bridges National Monument. This view shows the tight switchbacks and steep grade of the dugway road that climbs the southern escarpment of Cedar Mesa. Moki Dugway was built in 1958 for trucks hauling uranium ore. The ancient inhabitants of this region had no such “highway” for travelling up and down the mesa. Carved hand- and foot-holds and worn step-like paths of ancient American Indians can be found leading up cliffs and steep escarpments to food storage areas, dwellings, springs, or up steep escarpments like the one shown here.

The Cedar Mesa Sandstone of Early Permian age forms cliffs and the cap rock rim of the mesa. The lower slopes consist of softer sandstones, siltstones and shales of the Halgaito Formation of Late Pennyslvanian age. The valley below is underlain by an older marine sedimentary formation, the Honaker Trail Formation of Late Pennsylvanian age. The Honaker Trail Formation is exposed in the valley of the San Juan River along the northern boundary of the Navajo Reservation (Stevenson, 2000).

Met de fiets langs Hunnebedden

Met de fiets langs Hunnebedden

Vandaag ging ik weer op pad met fiets en trein. Ik had een mooie route gemaakt langs Hunebedden van Assen tot Emmen. 18 Hunebedden met hun verhaal nam ik met me mee.  De Hunebeden zijn niet nieuw voor me, ik bezocht er eerder al een aantal. Toch waren de Hunebedden van vandaag op 1 na wel allemaal nieuw voor me. Nog niet eerder bezocht dus behalve die bij het Hunebedden centrum in BORGER. Nou…. Daar was ik dus ook echt zooooooo weer weg. Ik liet de gezellige drukte van de oermarkt ter plaatse en de drommen kids die over het hunebed heen klommen graag over aan alle andere mensen en vertrok dus weer. Op weg naar de volgende op mijn lijstje. Op die ene na had ik steeds de hunebedden wel even voor mezelf. Of ik ontmoette er iemand en deelden we even het hunebed om elkaar vervolgens de ruimte te geven tot de persoonlijke beleving in alle privacy. En ja …. Natuurlijk maakte ik ook hier en daar een praatjes met de andere bezoekers. Ik had mijn wichels meegenomen en, ja…. Dat leverde hier en daar dus idd gespreksstof op, hahahha. Ik wist van vorige keren dat je met de wichels heel goed de energie banen in en rondom de hunebed kon meten. De richting en het open of gesloten karakter van de energie baan. Zo is iedere hunebed omgeven door een soort van gesloten band waarbinnen heel veel open energy te vinden is. Zo vind je ook steeds weer een duidelijke lijn ( leylijn??) in de lengte van het hunebed. Maar vandaag ontdekte ik iets nieuws!!! Als ik de wichels boven een deksteen hield die nog op zijn plaats lag gebeurde er iets bijzonders. De wichels begonnen dan te draaien als ik een soort van vortex, rond en rond en rond. En na enige rondjes kwamen ze soms tot stilstand in de lengte richting van het Hunebed, maar soms bleven ze ook draaien dus…… En hield ik de wichels op een plaats waar een deksteen gelegen moest hebben ooit dan gebeurde er dus niets. Er was ook een Hunebed waar niets te meten leek…. En een Hunebed wat opgeen enkel lijstje leek voor te komen, inimini langs mijn pad, maar bij het meten met de wichels dus heeeel erg sterk 😊 Dus ik dacht bij mezelf…. OK geen D-nummer maar een E-nummer😉
Ook kwam ik bij een Hunebed waar heeeel recent brand gesticht was. Alles rook nog naar vuur en het was echt zwartgeblakerd rondom. DE oorzaak in resten nog duidelijk aanwezig, houtskool midden in het Hunebed…. Pffff , triest!!!
Een tweelinghunnebed terrein bleek extra interessant…. Er stond een vreemd half rond bosje wat enorm aan me trok . En wat bleek…. In dat bosje was ook die vortex aan energy aanwezig. Alsof ik op een deksteen stond dus….. Heeeeeel apart. En behalve al die prachtige Hunebedden vond ik ook een zwerfsteen art langs mijn pad. De tekst van de kunstenaar sprak me enorm aan. Ja….. dat was wat ook bij mij wel aansloot en resoneerde.
Al met al weer een bijzondere dag, met bijzondere ontmoetingen , met bijzondere mensen en gesprekjes. Moe en heeeel voldaan was ik om half 10 weer thuis. Lange dag dus, intens, bijzonder, en met ook een speciaal plekje in mijn herinneringen.